تغییرات‌ جواب‌ نداد اضطراب‌ «نبردن» استقلال‌ را برد! - پرسپولیس زلزله محبوب هر چی دله

تغییرات‌ جواب‌ نداد اضطراب‌ «نبردن» استقلال‌ را برد!

وقتى‌ پرسپولیس‌ تیم‌هایى‌ مثل‌ ابومسلم‌ و پیکان‌ را شکست‌ مى‌داد منتقدان‌ این‌ تیم‌ مى‌گفتند قطبى‌ چون‌ با ته‌ جدولى‌ها بازى‌ مى‌کند راحت‌ به‌ پیروزى‌ مى‌رسد! این‌ استدلال‌ در زمان‌ خودش‌ طرفدارانى‌ داشت‌ اما حالا دیگر همه‌ مى‌دانند فرق‌ زیادى‌ بین‌ تیم‌هاى‌ بالا و پایین‌ جدول‌ وجود ندارد و اگر استقلال‌ و پرسپولیس‌ خوب‌ بازى‌ نکنند به‌ نتیجه‌ دلخواه‌ نمى‌رسند. پیکان‌ با تغییرات‌ هفته‌هاى‌ اخیر، تیمى‌ معمولى‌ به‌ حساب‌ مى‌آمد و ما انتظار داشتیم‌ استقلال‌ روز راحتى‌ را پشت‌سر بگذارد اما شاگردان‌ حجازى‌ مقابل‌ همین‌ پیکان‌ پیروزى‌ را با شکست‌ عوض‌ کردند تا معلوم‌ شود هرگز نباید آنها را از پیش‌ برنده‌ دانست.
3 گل‌ با دفاع‌ چهار نفره‌
باز هم‌ دفاع‌ چهارنفره، باز هم‌ گل‌ خورده، باز هم‌ شکست! بعد از بازى‌ با پرسپولیس‌ که‌ کاملاً‌ خنثى‌ و بدون‌ هیجان‌ بود کادرفنى‌ استقلال‌ تصمیم‌ گرفت‌ در بقیه‌ مسابقات‌ نیز با چهار دفاع‌ به‌ میدان‌ برود، غافل‌ از اینکه‌ خصوصیات‌ مدافعان‌ فعلى‌ این‌ تیم‌ به‌ درد سیستم‌ چهار دفاعه‌ نمى‌خورد و بازى‌ با این‌ روش‌ خیلى‌ زود نتایج‌ غیرقابل‌ جبران‌ به‌ بار مى‌آورد. روش‌ موردنظر مربیان‌ استقلال‌ 2 ایراد عمده‌ داشت: -1 قربانى‌ و امیرحسین‌ صادقى‌ قابلیت‌هاى‌ لازم‌ براى‌ بازى‌ در پست‌ دفاع‌ میانى‌ را ندارند و مثل‌ همین‌ بازى‌ مرتکب‌ اشتباهات‌ فاحشى‌ مى‌شوند، -2 نفراتى‌ مثل‌ نوازى‌ و منیعى‌ (غیر از این‌ بازی) در خط‌ دفاعى‌ حبس‌ مى‌شوند. این‌ دو نفر که‌ اصلاً‌ مدافع‌ نیستند به‌ خاطر دفاع‌ چهار نفره‌ هم‌ از حضور در برنامه‌هاى‌ تهاجمى‌ محروم‌ مى‌شوند، هم‌ دفاع‌ را آسیب‌پذیرتر مى‌سازند.
واقعاً‌ ارزشش‌ را دارد؟
تغییرات‌ جواب‌ نداد
تغییراتى‌ که‌ استقلالى‌ها براى‌ این‌ مسابقه‌ انجام‌ دادند به‌ اندازه‌ کافى‌ مفید نبود. امیرآبادى‌ تلاش‌ زیادى‌ کرد و به‌ خوبى‌ در حملات‌ شرکت‌ داشت‌ اما آن‌ چند بارى‌ که‌ دریبل‌ خورد و به‌ مهاجمان‌ حریف‌ اجازه‌ نفوذ به‌ درون‌ محوطه‌ جریمه‌ را داد باعث‌ مى‌شود نتوانیم‌ برایش‌ نمره‌ خوب‌ در نظر بگیریم. امیرآبادى‌ از منیعى‌ ضعیف‌تر نبود اما زیاد هم‌ بهتر از میثم‌ به‌ نظر نرسید. (به‌خصوص‌ در کارهاى‌ دفاعی). در مورد نامدارى‌ هم‌ 3 گلى‌ که‌ پذیرفت‌ گویاى‌ همه‌ چیز بود. اشکان‌ در استانداردهاى‌ تیم‌ بزرگى‌ مثل‌ استقلال‌ به‌ نظر نمى‌رسید و جذبش‌ از همان‌ ابتدا اشتباهى‌ بزرگ‌ بود ضمن‌ اینکه‌ ما نمى‌دانیم‌ چرا وحید طالب‌لو به‌ روى‌ سکوها تبعید شد.
او مثل‌ هر دروازه‌بان‌ دیگرى‌ مى‌تواند در مقاطعى‌ کم‌انگیزه‌ باشد و گل‌ وحشتناک‌ بخورد. اینجور مواقع‌ معمولاً‌ بازیکن‌ کم‌انگیزه‌ را روى‌ نیمکت‌ مى‌نشانند. مى‌دانید چرا؟ چون‌ سکونشین‌ شدن‌ دروازه‌بانى‌ که‌ داعیه‌ پیراهن‌ ملى‌ دارد ممکن‌ است‌ تیم‌ را به‌ حاشیه‌ ببرد، طالب‌لو دیر یا زود به‌ ترکیب‌ اصلى‌ برمى‌گردد البته‌ با این‌ تفاوت‌ که‌ حالا از مربیان‌ تیمش‌ دلخور است!
تعویض‌هاى‌ عجیب‌
جبارى‌ داشت‌ یکى‌ از بازیهاى‌ خوبش‌ را براى‌ استقلال‌ انجام‌ مى‌داد. او حتى‌ یکى‌ از آن‌ پاس‌هاى‌ معروف‌ خود را براى‌ برهانى‌ فرستاد تا گل‌ دوم‌ استقلال‌ شکل‌ بگیرد اما حتى‌ این‌ کار، حجازى‌ را از تعویض‌ او منصرف‌ نکرد. منصوریان‌ که‌ جاى‌ جبارى‌ را در ترکیب‌ قرار گرفت‌ نتوانست‌ تغییرى‌ در وضعیت‌ بازى‌ به‌وجود بیاورد و بدتر از او اصغر نادعلى‌ بود که‌ نفهمیدیم‌ چرا در مسابقه‌اى‌ با این‌ درجه‌ حساسیت‌ به‌ میدان‌ رفت‌ و قرار بود چه‌ کارى‌ انجام‌ دهد؟ وقتى‌ بازى‌ 2-2 است‌ و استقلال‌ به‌ پیروزى‌ احتیاج‌ دارد باید یک‌ بازیکن‌ آماده‌ و میدان‌ دیده‌ به‌ میدان‌ برود نه‌ یک‌ جوان‌ که‌ از چمن‌ ورزشگاه‌ آزادى‌ هم‌ خجالت‌ مى‌کشد!
البته‌ با این‌ تعریف‌ به‌ میدان‌ فرستادن‌ منیعى‌ تصمیم‌ درستى‌ بود.
ترس‌ از نبردن‌ = شکست‌
شاید حرف‌